genetik hafıza

anne ve babamızdan aldığımız genetik kodlar içinde hafızalarına işlemiş olan bilgileri veya refleksleri alabilme durumu. açığa çıkmasa veya hatırlamasak bile zihnimizin bir köşesinde atalarımızın yaşadığı olaylarla ilgili hafızaya kaydettikleri duruyor olabilir. bu belki size çok saçma gelecek ama ben böyle bir şey olduğunu eğer tıp kazanırsam yoğun bir şekilde araştıracağım. böyle bir şey mümkünse ve açığa çıkarabilirsek tarihteki en karanlık anları bile açığa çıkarabiliriz.

daha önce fareler üzerinde denenmiş ve onaylanmıştır. stres ve travmatik deneyimlerin nesillere aktarıldığı gözlemlenmiş fakat yeterince deney ve gözlem yapılmadığı, merak uyandırmadığı için araştırmalar üzerinde fazla durulmamış. aslına bakarsanız psikiyatrik açıdan düşününce olağan olan durumdur, anne ve babada oluşan psikiyatrik rahatsızlıkların çocuklarda da görülme olasılığı üzerinde durulur genelde, bu nedenle bir bağlantı olduğunu düşünmekteyim.

bunun olası olduğunu çok düşünemiyorum. gelişim ve öğrenme psikolojisi alalarında piaget, skinner, kofka ve diğer birçok kuramcının ortak olduğu konu "deneyimler aktarılamaz" olmuştur. hatta bu kuramcıların ortak noktada toplandığı konulardan bir diğeri de, insanlar hazırbulunuşluk ve olgunlaşma ile kas ve düşünce yapısını geliştirir derler. yani zamanı gelmeden önce elimizi kalem tutmaya bile hazır hale getiremeyiz. bunun gibi kimse öğretmeden temel ve en basit şeyleri bile kendi kendimize öğrenmek zorundaysak, diğer bilgiler nasıl aktarılabilir ki? yani daha karmaşık şeyler nasıl aktarılır? örneğin üst soylarımızdan birisinin kafasına düşen elmayı, bunun deneyimi nasıl genetik kodlarımız üzerine yazılır? beyin neden bunları genetik olarak aktarma gereği duysun ki? fakat, bir yazı da gördüğüm bir şey de dikkatimi çekmişti. asya'da ve afrika'da bulunan ortak ataya sahip maymunların, yüzyıllar sonra bir aleti aynı zaman diliminde ve aynı şekilde kullandıkları saptanmış. peki bu kanıt olur mu? hiç sanmıyorum. çünkü büyüklerden küçüklere doğru bir "öğretmen-öğrenci ilişkisi" durumu söz konusudur. fakat bu alandaki çalışmaları inceleyenler varsa, yeni şeyleri öğrenmek ve bu fikirlerimin tamamen yıkılmasını da isterim. umarım paylaşanlar olur.

yav yalan. mesela bizim ailenin zeka ortalaması normal kardeşim hariç . o gerizekalı

adolf hitler denen ruh hastası üstün ırk takıntısında bunun için de diretiyordu. mesela diyabet babadan oğula geçen bir hastalık. yanlış bilmiyorsam bipolar bozukluk da yine genlerle aktarılan hastalıklardan.

(Geldim, hazırım. Başlayalım.) Travmaların nesilden nesile aktarıldığını savunan bir görüştür. Basitçe açıklamam gerekirse; buna göre, 342.876 kuşak önceki dedenizin yaşadığı bir travma şu an sizin genetik hafızanızda bulunmaktadır. Hatta, dedenizi o zaman kılıç dişli kaplan kovalamasaydı, muhtemelen panik atak yaşamayacaktınız. Yakın zamanda bu teoriyi ispatlayan bazı çalışmalar ortaya konulmuştur. Bu çalışmalar, annenizin yaşadığı bir travmanın neden olduğu travma sonrası stres bozukluğunun sizi de etkilediği bulunmuştur. Edit: Tabii ki bir genin yahut bir hastalığın çocuğunuzda da gözlenmesi için, çevresinde onu tetikleyen bazı faktörler oluşmalı. Çocuğunuzu korumak istiyorsanız, ona gerektiğinden fazla stres yaşatmayın.

üstteki entiriyi okudum ve çocuklarıma acıyorum